POREMEĆAJ PAŽNJE (HIPERKINETIZAM)
Danas deficit pažnje / hiperaktivnosti (AD / HD) predstavlja najčešći razlog u detinjstvu za upućivanje u psihijatrijske i psihološke službe u Sjedinjenim Američkim Državama i predmet je podizanja svesti u javnosti. Prema starijim procenama (pre DSM V klasifikacije) kod 3 do 6% dece iz različitih kultura i geografskih regiona, sa prevagom dečaka od približno 3: 1, poremećaj pažnje traje ceo životni vek, iako se sa godinama njegove manifestacije menjaju (Tanok 1998). Postoje ogromne razlike u prijavljenim incidencijama sa do 9% američke dece, dijagnostikovane sa AD / HD u pojedinim regionima SAD, u poređenju sa samo 1 u 1500 u Velikoj Britaniji (Hinshav 1994; Prendergast et al 1988;.. Schachar 1991; Tejlor 1994a;.Tejlor i dr 1991).
Kevlei (1998) ukazuje na to da je uslovljeno nedijagnostikovanjem i netretiranjem u Velikoj Britaniji. Takođe postoje podaci koji pokazuju da oko 0,03% učenika se tretiraju psihostimulansima u Velikoj Britaniji u poređenju sa 1 odsto u Australiji i 3 posto u SAD. Deo ovog neslaganja je zbog različitih dijagnostičkih kriterijuma koji se koriste u različitim zemljama da definišu vrstu poremećaja. Međutim, čak i da ta procena od 0,5 do 1 odsto dece u Velikoj Britaniji imaju hiperkinetizam (Tailor 1995), izgleda verovatno da AD / HD poremećaj značajno nedijagnostikovane i netretirane dece u Velikoj Britaniji.
Sa više identifikovane dece sa AD / HD postalo je sve važnije za nastavnike i druge stručnjake koji rade sa decom da se upoznaju sa prirodom ovog stanja.Osim toga, postoji potreba za multimodalne zajedničke pristupe u procesu procene i intervencije - one koja uključuje roditelje, nastavnike, psihologe i lekare da rade zajedno.
Ako su odnosi koji čine srž rocesa procene i intervencije kruti i loše formulisani, ceo process procene i intervencije će patiti - i konačno potrebe deteta kao takve. Smernice za nastavnike, roditelje i druge stručnjake o dobroj praksi u proceni, dijagnozi, tretmanu dece sa AD / HD, naglašavaju potrebu zajedničkog pristupa.
Detaljnij i opis i diskusije mogu se naći u knjizi Attention Deficit / Hyperactivity Disorder A Multidisciplinary Approach, Henry K. Holowenko, kao i u referencama koje se nalaze na kraju knjige.
Tanja Lukovac, master def.-logoped, Logopedski centarHigia Logos Izvor: Attention Deficit / Hyperactivity Disorder A Multidisciplinary Approach, Henry K Holowenko
DECA:
I RAZVOJNI POREMEĆAJI:
- Poremećaji hranjenja
- Usporen jezički razvoj
- Specifični poremećaj jezika
- Poremećaj u izgovoru glasova
- Mucanje (disfluentan govor)
- Patološki brz govor
- Poremećaje glasa (dysphonia)
- Razvojna verbalna dispraksija/apraksija
- Hiperaktivnost, impulsivnost sa ili bez poremećaja pažnje
- Autistični spektar poremećaja
- Oštećenje sluha i poremećaj govora
- Kranio Facijalni poremećaji koji se odražavaju na razvoj govora
- Traumatska oštećenja mozga
- Dečija afazija
II GENETIČKA OŠTEĆENJA KOJA UTIČU NA RAZVOJ GOVORA: RASCEP USANA I NEPCA, DOWN SYNDROME I DR. SYNDROMI
DECA I ODRASLI:
- Cerebralna paraliza (govorne smetnje kod ovih stanja)
- Traumatske povrede mozga ( govorne smetnje kod ovih stanja)
- Gubitak sluha i njegova oštećenja
- Poremećaji učenja sa:
- Disleksijom
- Specifičnim poremećajima jezika
- Poremećajima auditivnog procesiranja
- Fizičkim ometenostima
- Jezičkim kašnjenjima
- Motornnim poremećajima govora (dizartrija ili razvojna verbalna dispraksija)
- Disgrafijom, agrafijom
- Kognitivnim poremećajima komunikacije
- Pragmatskim poremećajima
III ODRASLI:
- Oboljenja motornog neurona
- Alchajmerove bolesti
- Demencije
- Hantingtonove bolesti
- Multiple skleroze
- Parkinsonove bolesti
- Traumatskih oštećenja mozga
- Psihijatrijskih bolesti
- Moždanog udara
- Laringektomije
American Speech-Language-Hearing Association ASHA